نمونۀ دیگرْ گزارش مَکِنزی است (یکی از معتبرترین بنگاه‌های مشاورۀ مدیریت در جهان) که با عنوان «ایران؛ فرصت رشد 1000میلیارددلاری؟» (منتشرشده در سال ۲۰۱۶)، به فرصت‌های پیشِ‌روی اقتصاد ایران در سال‌های آینده می‌پردازد و اقتصاد متنوع، نظام آموزشی قوی و فرهنگِ ریشه‌دارِ کارآفرینی را ازجمله نقاط قوت ایران می‌داند که می‌توانند به شکوفاییِ هرچه بیشترِ اقتصاد کشور کمک کنند. در این گزارش آمده‌است:
«ایران یکی از بالاترین نرخ‌های مشارکت در تحصیلات دانشگاهی، در جهان (بالاتر از انگلستان فرانسه و آلمان) را دارد و یک‌سومِ فارغ‌التحصیلانِ این کشور مدارکِ مرتبط با مهندسی دریافت می‌کنند. این موضوع باعث شده‌است که ایران یکی از پنج کشور برتر جهان (از نظر تعداد دانشجویان و دانش‌آموختگانِ سالانه) در رشته‌های مهندسی باشد که تقریباً هم‌تراز با آمریکا و بالاتر از ژاپن و کرۀ جنوبی قرار می‌گیرد. سواد فنی یکی از عوامل قدرتمندی است که می‌تواند پیش‌رانِ بهره‌وری و اشتغال باشد.»⁹
این گزارش‌ها حاکی از وجود ظرفیتی عظیم برای رشد اقتصاد ایران، در صورت توجه به توانمندی‌های بزرگ داخلی است. اگرچه تاکنون به نقطۀ مطلوب در مسیر تبدیل علم به ثروت دست نیافته‌ایم، اما این مهم با وجود ظرفیت‌های تولیدشده و با روی کار آمدنِ دولتی جوان و حزب‌اللهی، که اعتقاد به درون و اعتماد به نیروهای جوان کشور داشته باشد، محقق خواهد شد.