نیروهای مسلح کشور طی چند دهه اخیر عملکرد خیلی خوبی داشتند و توانسته‌اند کشور را به بازدارندگی دفاعی کامل برسونند. با این حال، جالبه بدونیم که نیروی نظامی ما تا پنجاه سال پیش، حتی نمی‌توانست یک اصلاح بنیادین انجام بده و کاملاً به قدرت‌های خارجی وابسته بودیم.

حالا بیایید کمی درباره اقتدار نظامی ایران صحبت کنیم. از تنگه هرمز شروع می‌کنم. این تنگه یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های آبی دنیاست که نزدیک به پنجاه درصد انرژی نفت جهان از آن عبور می‌کند. نیروهای مسلح ایران امنیت این تنگه را تأمین می‌کنند و افراد معتبر در دنیای سیاست بارها به این نکته اشاره کردند که کنترل بر این کانون چقدر به اقتدار نظامی ما کمک کرده.

یه مورد دیگه که جالبه، رزمایش آمریکا با عنوان “چالش هزاره” در سال 2002 بود. در نتیجه این رزمایش، یک شبیه‌سازی از حمله به خلیج فارس انجام شد. با وجود قدرت نظامی ایران، آمریکا در این نبرد تلفات سنگین و شکست‌های زیادی رو متحمل شد. همچنین، حمله موشکی‌ای که برای اولین بار در دنیا پایگاه آمریکایی را هدف قرار داد، باعث شد بعد از این حمله، رسانه‌ها مثل سی‌ان‌ان و تحلیلگران آمریکایی مثل جاکسون و رابرتیدز به تشریح جزئیات و میزان تلفات این عملیات بپردازند.

اما یکی از مهم‌ترین موارد، حمله نظامی ایران به رژیم صهیونیستی است. ما برای اولین بار در حمایت از فلسطین به اسرائیل حمله موشکی و پهپادی کردیم و این موضوع تمام دنیا رو به خودش مشغول کرد. این عملیات در واکنش به تجاوزات و ترورهای رژیم صهیونیستی علیه مردم ایران صورت گرفت. نکته جالب اینه که موشک‌ها و پهپادهای ایرانی توانسته‌اند به راحتی از سیستم دفاعی رژیم عبور کرده و به اهداف خود ضربه بزنند.

امیدواریم مردم ایران با کشورشان که در عرصه دفاعی بیشتر به سلاح‌های پیشرفته دست پیدا می‌کنند، افتخار کنند و پرچم‌شان را در همه جا بالا ببرند.